حاجی برای سفر به خانه خدا آماده می شد.هرچه لازم بود تهیه کرد.انگار دیدن خدا خیلی چیزها می خواهد.حج اش مستحبی بود.تمام اهل روستا از ثروت حاجی مطلع بودند.حاجی از شوق دیدار خدا سر و پا نمی شناخت ،بار سفر بست و عازم خانه خدا شد. روز بعد عروس حاجی کنار پنجره نشسته بود.خیره به بیرون شده، ناگهان زن مسکین همسایه را دید که در خرابه ایی مشغول انجام کاری است

برق چشمانش دنیایی را ویران میکرد̨ وسعت نگاهش به اندازه دنیابود.رنگ چشمانش سیاهه ی عشق و مهربانی بود. موهای طلایی اش در پرتو نور خورشید به مانند آتشی سوزان بود. صدای خنده هایش نوای آرامشی دل انگیز و رویایی بود.امید به زندگی در روحش چند برابر سن کوچکش بود.آسمان وجودش بیش از هفت آسمان بود̨ آسمانی آبی و بی کران با پرندگانی زیبا و دلربا

هوا کمی سرد است از خانه برای خرید نان از محله ی دیگر قصد رفتن کرده ام فکرم مشغول است آرام قدم میزنم سرم گاهی پایین و گاهی بالا است نگاهم بی هدف میچرخد گاهی به این سمت گاهی به آن سمت گویی قرار است اتفاقی بیافتد و زندگی درس مهمی به من بدهد ناگهان توجه ام به یک زوج که در جلویم در حال حرکت