آخرین داستان های ارسالی 
خداحافظ ستاره موسیقی آفریقا خانم پرستار بالای سرش آمد و گفت: - هنوز باور نمی‌کنم شما روی تخت بیوفیتد مانوی بزرگ... مانو دیبانگو نگاهی به پرستار انداخت و با صدای ضعیف و شکسته گفت: - دنبال خیلی چیزها بودم. نه برای خودم. برای همه مردم دنیا... صلح، آزادی، رفع گرسنگی، ماندلا... پرستار بازدید 78 نفر 78 نمایش ادامه داستان
بازدید 63 نفر 63 نمایش ادامه داستان
بازدید 69 نفر 69 نمایش ادامه داستان
هیچگاه از آدمهای این دنیا دلگیر نشو! حتی از آنهایی که در اوج نیاز رهایت میکنند! حتی از آنهایی که رؤیاهایت را مسخره میکنند! حتی از آنهایی که روی زخم هایت نمک میپاشند! حتی از آنهایی که جواب اعتمادت را باخیانت میدهند! حتی از آنهایی که با ژست صمیمیت از پشت خنجر میزنند! حتی از آنهایی بازدید 70 نفر 70 نمایش ادامه داستان
بازدید 60 نفر 60 نمایش ادامه داستان
اسیر جنگی بود.5 سال. برای 13 مرد؛ مردان جنگجو،مجاهد،چریک .چه فرقی می کند؟ مردان تفنگ به دست. آنان که می کُشند؛ آدم را ، حیوان را. خورشید و زمین و ستاره را. اما او را نکُشتند. بچه ها و شوهر را کُشتند. او را نکشتند. زیرا زیبا بود. در سرزمین های نفرین شده ، آنجای که تفنگ سلطان است، همه چیز بازدید 157 نفر 157 نمایش ادامه داستان
جدول ! پدرم آدم فهمیده‌ای بود و با افراد زیادی رفت و آمد داشت. دفتر یادداشتی داشت که جدولی در آن ترسیم کرده بود که دو ستون داشت که بالای آن نوشته بود. بته دار ! بی بته ! بعد از مراجعه از اداره‌ها اسامی افرادی را در آن می نوشت. من که معنای آن را نمی دانستم. هر بار که اسامی افراد را می شمردم تعداد بی بته‌ها زیادتر بودند بازدید 153 نفر 153 نمایش ادامه داستان
شعر نیما _ سبک نیما نیما چهارده سال سن داشت. عاشق شعر به سبک نیما یوشیج. چندتایی شعر سروده بود که یک روز حال و هوای مادر با شنیدن شعرهایش عوض شد. حال و روز دو تا داداش دیگر هم. ولی بابا قضیه‌اش فرق میکرد. مگر توی خانه پیدایش می‌شد که بخواهد حال و روزش با شعرهای نیماییِ نیما عوض شود بازدید 176 نفر 176 نمایش ادامه داستان
زندگی اش را اگر به تولد ومرگ ودوره های کودکی جوانی میانسالی پیری محدودکنیم می توان گفت که ازجنگل آمارتون پا به دنیا نهادوحوصله اش ازآنجائیکه قبلا بودسررفته وخسته شده بود تا کاربه اینجا رسیدکه تصمیم اش راعملی کرد وبه دنیا پانهاد... از اول اول ازهمه بیزاربود تاآنجا که ازهمه دوری میکردوازهمه چیز وهمه کس گریزان بود بازدید 180 نفر 180 نمایش ادامه داستان
تاکسی پر از مسافر است. پیرمرد صندلی عقب کنار شیشه نشسته و گهگاه با بچه‌ی مسافر بغلی بازی می‌کند. کرایه را میدهد. راننده می‌پرسد: یک نفر؟ لبخند روی لب‌های پیرمرد می‌ماسد و آرام می‌گوید: "خیلی وقته." تا وقتی که پیاده میشود بچه او را نگاه می‌کند که چطور با چشم‌های خیس بیرون را نگاه می‌کند بازدید 189 نفر 189 نمایش ادامه داستان
گاهی چه غم آلود و نالان است مرد درون آینه بی‌مقدمه با لبخندی تلخ بسیار مرا مینگرد سپس مظلومانه بغض کرده و اندکی بعد به آهستگی تمام از چشمان ناآرامش قطرات اشک جاری میشود و در سکوت مطلق آینه با صدای بی صدایی متعدد و پی در پی می گرید؛ از اشک هایش می توان پی برد که چه فراوان حرف های نگفته بازدید 174 نفر 174 نمایش ادامه داستان
آری میروانا تو راست گفته بودی...! این زندگی یک بازی بیهوده ویک پوچی مطلق بود،اکنون به یقین رسیده ام که این دنیا بی ارزش ترین آفریده خداست! وسرانجام دراین ایام به این راستی پی بردم که حقیقی ترین اتفاق دراین دنیا تنها مرگی بی صداست... حال که موهایم به رنگ دندان هایم درآمده، حقیقت واحد بازدید 59 نفر 59 نمایش ادامه داستان
تو ای هر نفس بهانه ای منی سلام امروز میگم از قدرت های با ور نکردنی بعضی ها هستن کوه جا بجا میکنن بعضی ها هستن زمان نگه میدارن بعض ها هستن اتیش میخورن بعضی ها هم هستن که باد اب هوا رو کنترل میکنن الان حتما میگین من دیونه شدم اینا کار خداست باشه بابا من دیونه ولی منم این قدرت دارم بازدید 220 نفر 220 نمایش ادامه داستان
در زمستانی نه چندان دور روباهی بی فریب و بی حیله، به طمع تکه ی بزرگی از پنیر با تملق های بی حد و بی اندازه، زاغکی را در رسیدن به مسند قدرت همراهیِ بسیار نمود. زاغک چون بر شاخه ی سبز و تنومند قدرت نشست، روباه به طمع تکه پنیر رویاهایش نزد او رفت. زاغک گفت:(( ای روباه مطابق معمول چشمانت بازدید 212 نفر 212 نمایش ادامه داستان
بازدید 237 نفر 237 نمایش ادامه داستان
وارد رستورانی می شوم سلام میکنم هنوز آواز بیان سلام بپایان نرسیده ،ضربه ی گیج کننده ای به پشت سرم می خورد وقتی برمی گردم لبخند جوانی از عصبانیتم می کاهد تا بخود می آیم که دلیل این کارزشتش را بپرسم با همان لبخند می گوید شاید شما اطلاع نداشته باشید مدتیست که این واژه بمنزله ی توهین بازدید 260 نفر 260 نمایش ادامه داستان
عشق مرز نمی‌شناسد دیدارهای این چند روز با بقیه دیدارها فرق میکرد. شاید قبلاً می‌شد همدیگر را در آغوش کشید و بوسید اما این بار... خب سن و سالی از آنها گذشته بود و به توصیه دوستان باید مراقبت می‌کردند. به خصوص دوستانی که آنها را می‌شناختند. دیگر می‌رفت که دیدارهای این دو عاشق و معشوق، تیتر اول رسانه‌های جهان شود بازدید 265 نفر 265 نمایش ادامه داستان
درست ۱۸ سال بود که او را می شناختم، دقیقا از دوران بچگی. بهترین دوست و همبازی من در دوران کودکی بود. خانه آنها در همسایگی ما بود در یک روستای کوچک در فرانکفورت آلمان. پدرش یک کشاورز زحمت کش بود و مادرش زنی مهربان و شجاع اما بیماری او را زود از پای در آورد و ماتیاس در سن ۹ سالگی مادرش را از دست داد بازدید 229 نفر 229 نمایش ادامه داستان
مرگ خبر نمی‌کند توی کوچه خیابان‌ها پُرشده از آدمهای مریض! ویروس کرونا همه جا پخش شده است. در خانه می‌مانیم، همین!خانواده باید در قرنطینه باشند تا مرگ به سراغ ما نیاید و شرّ ویروس کرونا کنده شود. این یک دستور قطعی از سوی پدر خانواده بود. مادر خانواده هم بخاطر رهایی از بلا و مرگ با پدر هم عقیده بود بازدید 234 نفر 234 نمایش ادامه داستان
به خاطر قد کوتاهم هميشه احساس مي کنم مردم از بالا به من نگاه مي کنند. موهايم را کمي سيخ کرده ام تا ابهت بيشتري داشته باشم اما در عوض نگاه بد افراد را رويم احساس مي کنم. هميشه به خاطر اينکه مدل گوشهايم کمي زاويه دار است خجالت مي کشم. آنقدر به اين مسائل فکر مي کنم که ناگهان پايم پيچ مي خورد و داخل جوي آب مي افتم بازدید 241 نفر 241 نمایش ادامه داستان
اولین باری که قرار بود تا به مشهد بروم، مادرم برایم چادری سفید دوخت با گل هایی قرمز که اگر دقیق می شدی می دیدی گل نیستند و انگار چند قطره ی قرمز پاشیده اند به روی پارچه. آن روزها از شوق به سر کردن چادر، پیش از خواب، صحن حرم را تجسم میکردم. می دیدم که چادرم را به سر کرده ام و مثل مادربزرگم بازدید 225 نفر 225 نمایش ادامه داستان
یازده سال از ناپدید شدنش می‌گذشت و او همچنان در خیال من، لحظه ای فراموشش نکرده بودم و هر روز به پارکی می رفتم و روی نیمکتی می نشستم که خاطرات قرارها وتک تک حرف هایمان را برایم زنده میکرد، هر روز برایم تکراری بود جز آخرین روزی که به پارک رفتم، تاریخش را دقیق یادم نیست اما میدانم اواخر بازدید 214 نفر 214 نمایش ادامه داستان
آن روز بطور غیر منتظره ای خیابان ریوولی خلوت بود واین اتفاق یک منظره غیرطبیعی از میدان کنکورد تا موزه لوور ایجاد کرده بود، همانطور که آدریان در پیاده رو در حال قدم زدن بود و از دور باغ تویلری را مشاهده میکرد، یک لحظه بوی عطری آشنا مشامش را پر کرد، بویی که انگار سالهاست با آن خاطره بازدید 210 نفر 210 نمایش ادامه داستان
به نام خدا روز به این قسمت: سالگرد ازدواج نویسنده افشین یوسف پور داخلی/ اتاق نشیمن / شب تصویر درب آپارتمان را می بینیم، درب باز می شود ،البرز سراسیمه و باهیجان وارد خانه می شود. البرز: مانی...آقا مانی!؟ سپس کیفش را گوشه ای در نزدیکی درب ورودی می گذارد .بانو با لبخند و ظاهری متفاوت و آراسته به سمت البرز می آید بازدید 278 نفر 278 نمایش ادامه داستان
یک لحظه احساس کرد چشمانش سیاهی رفت سرگیجه ای گرفت قبل ازبر زمین خوردن دستش را به دیواره غار تکیه داد او قوی تر از این حرف ها بود نباید از خود ضعف نشان میداد هنوز اتفاق خاصی نیفتاده بود محکم در جای خود ایستاد بطوری که ذره های نور از سوراخی از غار بدن تنومندش را شکوهمند تر به نمایش گذاشته بود رو به سرباز کرد اسمت چیست؟ من بازدید 325 نفر 325 نمایش ادامه داستان
اجنبی ها ! هر بار که تلویزیون را روشن می کردم. پدرم گوش هایش را پر از پنبه می کرد. وقتی دلیلش را می پرسیدم می گفت : نمی خواهم این خبرهارا بشنوم ! گفتم: کدام خبرها ؟ پدرم می گفت : همین خبرها که بیش از چند دهه می گویند و هیچ کدام حقیقت ندارد. یک روز با ناراحتی گفتم : مگر دکتر نگفت : این قدر در گوش هایت پنبه نکن مثل چشم هایت می شود بازدید 385 نفر 385 نمایش ادامه داستان
خدا بزرگان گذشته ي ما را که گفته اند:< ميراث پدر خواهي، علم پدر آموز>* بيامرزد. اما نمي دانم چرا به جاي علم، من کسب پدر را آموخته بودم تا اينکه در کتابي خواندم:< ميراث پدر خواهي، کسب پدر آموز> و پيش خود گفتم:< بيچاره اين بزرگان ما که احتمالاً خودشان هم نمي دانند چند جور حرف زده اند.> کسب و کار پدر خدا بيامرزم فحش خوردن از در و همسايه بود بازدید 382 نفر 382 نمایش ادامه داستان
گیوجینگ در ووهان چقدر بد! اینکه شهر ناگهان در سکوت فرو برود. یک آن فرمان حکومتی صادر بشود که هیچ‌کسی حق ندارد بی‌جهت توی خیابان‌های ووهان بچرخد! برای گیوجینگ همه چیز عجیب به نظر می‌آمد. مگر یک ویروس چقدر می‌تواند ترسناک باشد؟ گیو کمتر از پانزده روز بود که وارد شهر ووهان شده بود بازدید 393 نفر 393 نمایش ادامه داستان
فریاد اعتراض سن کمی نداشت. حوصله هم نداشت. مدتی می‌شد که خبری از کارهای جدیدش نبود. با این حال به چشم تماشاگران عرب هنوز، به پایانِ کار نرسیده است. هفتادویک سال، خیلی هم سن خوبی است! برای بسیاری از بازیگرها، این سن، سن پذیرفتن نقش‌های ماندگار است. هیچ غیرممکنی وجود ندارد. باید پذیرفت که در سن بالا هم می‌توان یک ستاره درخشان تلویزیون ماند بازدید 383 نفر 383 نمایش ادامه داستان
لحظه هماهنگ شده این بار و ساعتم صامت! فرش اتاقم شده همه کودکانم و خاموشند این تخمه ترکه هایی که بعضا تایپ شده اند. جیغی که از دیوار میشنوم،پایان میدهد در ذهنم تصویر مات رویای آینده ام را و لحظه ایی دیگر جیغش ضعیف تر میشود و من خوابم. میخوابم،نه چنانی که تو؛ دستهایم را با جوهر سیاه بازدید 86 نفر 86 نمایش ادامه داستان
