باران که بند آمد.
یا لطیف
برفکرش پتک می کوبید و روحش در کوره آتش می سوخت، جانش را آب دیده می کرد. چشمانش رنگ سرخ گداخته به خود گرفته بود و دستانش ستبر
می کوبید... می کوبید... می کوبید...
در دلش وطن داشت وقتی که شب پر پر شد، وقتی که نفسش با عطر گلها وزیدن گرفت، وقتی که دنیا به سخن آمد در زیر نورافکن ماه.
وقتی که ...
ساعت روی اذان صبح ایستاده بود؛ عصای دستش مجروح و زخمهایش ترسیده بودند. سیب لبخند را که گاز زد، افق شیرین شد.
قلب ساعتش تپید، آفتاب را بوسید.
وقتی که آفتاب را می بوسید فقط آیینه بود که تکثیر می شد در روز آدینه.
سیم خاردار بی حوصله تر از همیشه دست رودخانه را گرفت. جریان زندگی شکست.
خورشید برگشته بود روی دست های مواج...
اندوه به خاک، سُم میزد و شیهه می کشید.
کاش باران ببارد.
پی نوشت:
_ تقدیم با عشق به همه اونهایی که بودن، خوندن و درک کردن
_ درمن نگری همه تنم دل گردد
در تو نگرم همه دلم دیده شود
_ ان شاءالله امتحانام تموم بشه با داستان طنز میرسم خدمتتون و پیشاپیش عذر میخوام اگه نتونستم به نظراتون جواب بدم. همیشه حق با خواننده هست مگر اینکه خلافش ثابت بشه :D
شکل قلم:F اندازه قلم: A A رنگ قلم: پس زمینه: برفکرش پتک می کوبید و روحش در کوره آتش می سوخت، جانش را آب دیده می کرد. چشمانش رنگ سرخ گداخته به خود گرفته بود و دستانش ستبر
می کوبید... می کوبید... می کوبید...
در دلش وطن داشت وقتی که شب پر پر شد، وقتی که نفسش با عطر گلها وزیدن گرفت، وقتی که دنیا به سخن آمد در زیر نورافکن ماه.
وقتی که ...
ساعت روی اذان صبح ایستاده بود؛ عصای دستش مجروح و زخمهایش ترسیده بودند. سیب لبخند را که گاز زد، افق شیرین شد.
قلب ساعتش تپید، آفتاب را بوسید.
وقتی که آفتاب را می بوسید فقط آیینه بود که تکثیر می شد در روز آدینه.
سیم خاردار بی حوصله تر از همیشه دست رودخانه را گرفت. جریان زندگی شکست.
خورشید برگشته بود روی دست های مواج...
اندوه به خاک، سُم میزد و شیهه می کشید.
کاش باران ببارد.
پی نوشت:
_ تقدیم با عشق به همه اونهایی که بودن، خوندن و درک کردن
_ درمن نگری همه تنم دل گردد
در تو نگرم همه دلم دیده شود
_ ان شاءالله امتحانام تموم بشه با داستان طنز میرسم خدمتتون و پیشاپیش عذر میخوام اگه نتونستم به نظراتون جواب بدم. همیشه حق با خواننده هست مگر اینکه خلافش ثابت بشه :D
