اولین باری که حس کردم باید با خودت صحبت کنم همان باری بود که توی ارایشگاه با دلی آشوب و سری گیج و منگ ، زیر دست ارایشگر تقلا می کردم. رد مداد تی ریپ دهه ی شصتی
کنار تابلوی اعلانات دانشگاه ایستاده بودم .چشمم به یک اعلامیه
افتاد شروع کردم به نچ نچ کردن. آره خودش بود-خود خود خودش///
دست گرمی شانه ام را فشرد . کمی جلو تر آمد .استاد چی شده ؟؟؟/
از کنار تابلوی اعلانات پاورچین پاورچین دور شدیم وشروع کردم به
تعریف کردن-...همیشه عادتم این بود که زودتر از همه ی دانشجویان
در کلاس درس حاضر می شدم
یکسال پیش همین که در کلاس درس پشت تریبون ایستادم یکی از
دانشجویان دختر که معصومیت از عمق چشمانش می باریدکم کم خود
را به جلوی تریبون رساند-وفقط یک جمله گفت استاد هوای ما دهه ی
شصتی ها نازنین را باید داشته باشی
نمی دانم آن روزدلم از دست کی وبرای چی آنقدر پر بود-با صدای بلند
فریاد زدم برو گورتو گم کن بی شعور-شما دهه ی شصتی ها چی از
جون این مردم طلبکارید که این آدا - اطوارها را در میارید-انقلاب57شما
کدام گوری بودید-دوران جنگ تحمیلی کدام ترکش توپ وخمپاره ای بدن
شما را تکه پاره کرد- کدام بوی سیر و فسفر شیمیایی مشام شما را آزرده
کرد-درد کدام تاول شیمیایی روی بدن شما ترکیدوخون وخونابه از آن جاری
شد- کدام گاز خفه کننده خردلی نفس شما را برید- کدام سیلی وشلاق
اسارت بر بدن شما فرود آمد- مگر این مصایب مال ما دهه ی 30 و چهلی ها
نبود وحالا هم صدایمان در نمی آید- اگر یک بار دیگرکسی سر کلاس من از این
Tripهای دهه ی شصتی بیاد پدرش را در می آورم-واینقدر دراین درس میاندازمش تا اخراج شود-
همین را گفتم ودرس- روش ترک مواد مخدر را از نظر روان شناسی وبالینی-را
شروع کردم- هنوز 2-3 جمله ای نگفته بودم که از وسط کلاس صدای هق هق
او بلند شد-کلاسورش را زیر بغلش گذاشت وسرافکنده ومعصوم از کلاس بیرون
رفت-جند ماهی سر کلاسم می آمد بی سروصدا می آمد وبی سر وصدا می رفت
امتحان آخر ترم شروع شد-او فقط به یک سوال پاسخ داده بود-Tripe -ال اس دی یعنی جه؟؟؟/ واین هم نه جوابی که من می خواستم.او نوشته بود استاد گرامی tripe-ال اس دی - تریپی است مثل تریپ من دهه ی شصتی-که نفهمیدم چرا بدنیا آمده ام-چرا نفس می کشم- کی انشا الله نفسم بند می آید-وکی از شر این
ماده مخدر لعنتی و قرص های روان گردان خلاص می شوم-من خودم یک معتادم
وهنوز برای درد خود درمانی نیافته ام- چگونه کسی می تواند بیماری را درمان کند وقتی خودش در گیرست- تریپ ال اس دی - مثل تریپ ما دهه ی شصتی هاست که کسی ما را نمی فهمد-خلاصه در آن ترم بهش نمره قبولی دادم - وگذشت-تا امروز فهمیدم ، دهه ی شصتیTripe -یعنی تریپ مرگ
////////////////////////////////////////////////////////////////
سلام دوستان گرامی پس از ماهها عدم حضور باز خدمت رسیدم-این متن رابه دلیل نداشتن فرصت کافی- بدون ویرایش روی سایت گذاشتم-پیشاپیش عذر بنده رابپذیرید- متشکرم-
Tripe -ال اس دی - حالت سرخوشی شدیدی است که پس از چند دقیقه از مصرف-ال اس دی - بوجود می آید وتا سر حد مرگ فرد را پیش می برد-
شکل قلم:F اندازه قلم: A A رنگ قلم: پس زمینه: افتاد شروع کردم به نچ نچ کردن. آره خودش بود-خود خود خودش///
دست گرمی شانه ام را فشرد . کمی جلو تر آمد .استاد چی شده ؟؟؟/
از کنار تابلوی اعلانات پاورچین پاورچین دور شدیم وشروع کردم به
تعریف کردن-...همیشه عادتم این بود که زودتر از همه ی دانشجویان
در کلاس درس حاضر می شدم
یکسال پیش همین که در کلاس درس پشت تریبون ایستادم یکی از
دانشجویان دختر که معصومیت از عمق چشمانش می باریدکم کم خود
را به جلوی تریبون رساند-وفقط یک جمله گفت استاد هوای ما دهه ی
شصتی ها نازنین را باید داشته باشی
نمی دانم آن روزدلم از دست کی وبرای چی آنقدر پر بود-با صدای بلند
فریاد زدم برو گورتو گم کن بی شعور-شما دهه ی شصتی ها چی از
جون این مردم طلبکارید که این آدا - اطوارها را در میارید-انقلاب57شما
کدام گوری بودید-دوران جنگ تحمیلی کدام ترکش توپ وخمپاره ای بدن
شما را تکه پاره کرد- کدام بوی سیر و فسفر شیمیایی مشام شما را آزرده
کرد-درد کدام تاول شیمیایی روی بدن شما ترکیدوخون وخونابه از آن جاری
شد- کدام گاز خفه کننده خردلی نفس شما را برید- کدام سیلی وشلاق
اسارت بر بدن شما فرود آمد- مگر این مصایب مال ما دهه ی 30 و چهلی ها
نبود وحالا هم صدایمان در نمی آید- اگر یک بار دیگرکسی سر کلاس من از این
Tripهای دهه ی شصتی بیاد پدرش را در می آورم-واینقدر دراین درس میاندازمش تا اخراج شود-
همین را گفتم ودرس- روش ترک مواد مخدر را از نظر روان شناسی وبالینی-را
شروع کردم- هنوز 2-3 جمله ای نگفته بودم که از وسط کلاس صدای هق هق
او بلند شد-کلاسورش را زیر بغلش گذاشت وسرافکنده ومعصوم از کلاس بیرون
رفت-جند ماهی سر کلاسم می آمد بی سروصدا می آمد وبی سر وصدا می رفت
امتحان آخر ترم شروع شد-او فقط به یک سوال پاسخ داده بود-Tripe -ال اس دی یعنی جه؟؟؟/ واین هم نه جوابی که من می خواستم.او نوشته بود استاد گرامی tripe-ال اس دی - تریپی است مثل تریپ من دهه ی شصتی-که نفهمیدم چرا بدنیا آمده ام-چرا نفس می کشم- کی انشا الله نفسم بند می آید-وکی از شر این
ماده مخدر لعنتی و قرص های روان گردان خلاص می شوم-من خودم یک معتادم
وهنوز برای درد خود درمانی نیافته ام- چگونه کسی می تواند بیماری را درمان کند وقتی خودش در گیرست- تریپ ال اس دی - مثل تریپ ما دهه ی شصتی هاست که کسی ما را نمی فهمد-خلاصه در آن ترم بهش نمره قبولی دادم - وگذشت-تا امروز فهمیدم ، دهه ی شصتیTripe -یعنی تریپ مرگ
////////////////////////////////////////////////////////////////
سلام دوستان گرامی پس از ماهها عدم حضور باز خدمت رسیدم-این متن رابه دلیل نداشتن فرصت کافی- بدون ویرایش روی سایت گذاشتم-پیشاپیش عذر بنده رابپذیرید- متشکرم-
Tripe -ال اس دی - حالت سرخوشی شدیدی است که پس از چند دقیقه از مصرف-ال اس دی - بوجود می آید وتا سر حد مرگ فرد را پیش می برد-
این داستان را خواندند (اعضا)
مهشید سلیمی نبی (18/9/1397),حسن ایمانی (18/9/1397),محمد اکبری هشترودی (18/9/1397), یوسف جمالی(م.اسفند) (19/9/1397),بهروز علی پور (27/9/1397), زینب ارونی (7/10/1397),سبحان بامداد (7/10/1397),مجتبی صمدیار (8/10/1397),رضا فرازمند (11/10/1397),ابوالحسن اکبری (15/10/1397),سارینامعالی (24/10/1397),
نقطه نظرات
نام: حسن ایمانی 
ارسال در یکشنبه 18 آذر 1397 - 14:06
سلام و وقت بخير
داستان جذابي بود كه خب جداي از مشكل ويرايشي ، موضوعيت رواني داشت. در خصوص تميز دادن دهه ها و كيفيت زندگي در دهه هاي متعدد ، حرف و حديث زياده و هر فردي بسته به نظر خود و انتفاع فردي ، خودش را محق در حيات سياسي و اجتماعي حاضر مي دونه.
به اعتقاد من هر دهه و هر عصري براي خودش افت و خيزهاي خودشو داشته كه نميشه صرف نظر از اين افت و خيزها ، همه كاسه ها را سر يك نسل شكست. مثلا اگر دهه چهلي ها و دهه سي ها در زمان جنگ ، نداري ديدند و به شدت در فشار اقتصادي بودند ، دهه پنجاهي ، دهه شصتي ، دهه هفتادي و دهه هشتادي ها هم دارن مي بينن... مسئله اينجاست كه شكل و شمايل افت و خيزها متفاوته...
معضل اعتياد توي تمام نسل ها جاري بوده متاسفانه. اما مي بينيم كه در عصر حاضر ، صنعتي تر و شديدتر شده و خطر بيخ گوش همه جوان هاي دهه هفتاد و هشتاده...
مشكل اين نيست كه مشكل وجود داره چون هر مشكلي قابل حله... مشكل اينه كه مشكل گشا و دلسوزي وجود نداره...
مرحبا
حسن ايماني
نام: یوسف جمالی(م.اسفند) ارسال در سه شنبه 20 آذر 1397 - 07:59
درود بر دوستان همراه!
خب خوشبختانه فرصتی است تا مروری بر اثر جدید جناب فرازمند داشته باشیم.
داستان «تی ریپ دهه شصتی» ، روایت «استاد دانشگاهی است که با مشاهده اعلامیه ای{ فوت کسی}، تصویری از برخورد هیجانی و تند گذشته اش با وی در ذهنش زنده می شود ،تصویری که برایش عذاب آور است»، نویسنده اثر تلاشی بر عیان کردن تعارض فکری و رفتاری دو نسل دارد،یکی نسلی که در جامعه به «نسل سوخته» از آن یاد می شود و نسلی دیگر که بهتر است به آن «نسل فراموش شده» گفت! عنوان داستان «تی ریپ دهه شصتی» که به نظرم عنوانی آمیخته به شوخی یا تمسخر ظریفی است و به شکلی کنایی نوشته شده است ! بسیار استادانه انتخاب شده و در همان آغاز بدون مقدمه، مخاطب در فضای فکری شخصیت اول قرار می گیرد، « خودش بود...آره خود خودش بود ..» از همینجا مشخص است باید شاهد داستانی با آکسیون درونی زنده و پرشتابی باشیم، هیجانی ناشی از مرور خاطره شخصیت داستان در او زنده می شود ، با این حال مخاطب بخاطر عدم مقدمه چینی و آشنایی ناکافی با فضای فکری راوی،کمی دیرتر با او همراه می شود، در واقع در اوج داستان مخاطب وارد می شود،حق دارد کمی گیج باشد.و معلوم نیست «دست گرمی شانه ام را فشرد کمی جلوتر آمد.استاد چی شده؟» کدام دانشجو است و رابطه گرمش با استاد از کجا ناشی می شود، به نظر می آید بهتر بود روشنتر باشد.آنچه از دقت در پرسوناژ عایدمان می شود، شخصیتی پرخاشگر، از طرفی صمیمی با دانشجویان و پشیمان است که حالا عذابی درونی او را می آزارد! داستان علیرغم اختصارش، طرح روشنی ندارد! نویسنده مخاطب را محرم ندانسته،گره ایجاد کرده است ولی «گره گشایی» نکرده است!موضوع و «تز» داستان خلاصه در این است که «تریپ دهه شصتی یعنی تریپ مرگ»!در صورتی که برای مخاطب جا نمی افتد، پیشفرض ذهنی نویسنده بر آشنایی کامل مخاطب با «دهه شصتی» بوده و مخاطب نا آشنا با این ذهنیت،کاملا گیج و سردرگم می ماند!
در مجموع از عیوب داستان یکی «پرسوناژ» و دیگری «طرح گاها نامنسجم و ناواضح» داستان و از نقاط قوت داستان می توان به اختصار،نمود عینی ذهنیت راوی، آکسیون زنده و رعایت تسلسل زمانی با انتخاب backward های مناسب و بجاست.
موید باشید.
یوسف جمالی«م.اسفند»
نام: رضا فرازمند ارسال در چهار شنبه 28 آذر 1397 - 16:24
درود دوست ادیب
نام: ابوالحسن اکبری ارسال در یکشنبه 16 دي 1397 - 20:47
سلام و عرض ادب خدمت جناب استاد فرازمند .درود .از واقعیتی که در جامعه ی امروز وجود دارد به خوبی بیان کرده بودید امید است که مورد توجه متولیان جامعه قرار بگیرد و این نسل سوخته را دریابند.
