گور کنها
شاید من اولین کسی بودم که رفتم بالاسرشون و ازشون پرسیدم این قبرهارو برای کی می کنید
گفتند: برای بندگان خدا
پرسیدم می دونید اینا این بندگان خداکی و در چه وضعی هستن ؟
کمی فکر کردن و باز شروع کردن بکار، دیگه نمی تونستن مثل اول کار کنن دچار تردید شده بودند
پرسیدم ممکنه زنده باشن ؟
با شرمندگی گفتن آره
و جوون باشن
گفتن آره
تک فرزند باشن
با غصه وناراحتی
گفتن آره
یکیشون آستین اون یکی رو گرفت و کشید وآروم و بی نگاه بمن گفت :
وقت ناهاره بریم
من ازون روز برای زنده هایی که براشون قبر کنده شده فکر می کنم
اون گورکنهارو نمی دونم
خیلی یک داستان آموزنده استاد مثل همیشه بهترین داستان ها را برای نوشتن انتخاب میکنید لذت بردم 
